اختلال بینایی در رانندگان مسبب حوادث رانندگی

مقدمه: یکی از عوامل مهم در رانندگی دید یا تیزبینی کافی است و 90٪ کاربرد حواس شخص در رانندگی مربوط به حس بینایی می شود. مطالعات اخیر ارتباط نسبتاً قوی بین بینایی و عملکرد رانندگی نشان داده است. هدف: بررسی اختلال بینایی در رانندگان مسبب حوادث رانندگی مراجعه کننده به مرکز آموزشی - درمانی امیرالمومنین(ع) رشت مواد و روش ها: مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و نمونه گیری به روش سرشماری انجام شده است. برای کلیه رانندگان دچار سانحه که از مهر 1388 الی دی 1389 به درمانگاه تخصصی چشم بیمارستان امیرالمومنین(ع) مراجعه کرده بودند فرم جمع آوری اطلاعات شامل مشخصه های دموگرافی، سوابق رانندگی و سابقه بیماری چشمی و سیستمی تکمیل شد. پس از معاینه اولیه چشمی و معاینه تخصصی، نتایج ثبت شده و سپس توسط نرم افزار spss 16 و آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: 403 بیمار وارد مطالعه شدند که 94٪ مذکر و میانگین سنی آنها 38/11±17/36 سال بود. اکثر تصادف ها در جاده(8/65٪) و در آب و هوای آفتابی و صاف(2/74٪) رخ داده بود. 96.3% افراد هیچگونه سابقه بیماری چشمی را ذکر نمی کردند. 3/96٪ تصادف کنندگان دارای حدت بینایی طبیعی بوده و تنها 7/1٪ میدان دید، 15.8% دید سه بعدی و 9/5٪ دید رنگ غیر طبیعی داشتند. 33 راننده(2/8٪) بیماری های شناخته شده چشمی داشتند که از این تعداد بیشترین آنها یعنی، 9 نفر(2/2٪) دچار کاتاراکت بودند. نتیجه گیری: افزودن آزمون میدان بینایی و دید رنگ به معاینه بینایی قبل از صدور گواهینامه و همچنین ملزم نمودن افراد دیابتی متقاضی گواهینامه رانندگی به ارائه نتایج معاینه تخصصی چشم، می تواند موجب کاهش بروز تصادفات شده و در نتیجه کاهش صدمه جبران ناپذیر زندگی شود.